Urodziła się w Świętochłowicach-Zgodzie 7.02.1910r. Z domu rodzinnego wyniosła głęboką wiarę oraz wrażliwość na trudy życia rodzin robotniczych i ludzi cierpiących. W maju 1925 roku - w Niedzielę Trójcy Świętej - Helena oddała się Bogu na własność i prosiła o dar powołania zakonnego. 17.03.1928 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej. 23.10.1929 roku, w dniu obłóczyn, przyjęła imię zakonne Maria Dulcissima. Życie zakonne uważała za wielki dar, na który trzeba jak najlepiej odpowiedzieć. Pragnęła zostać świętą i ratować dusze dla Chrystusa. Wiedziała, że ten cel osiągnie modlitwą i ofiarą. Chciała nienagannie wykonywać codzienne obowiązki. Wzorem był dla niej cierpiący Zbawiciel.
W bolesnej chorobie, na którą zapadła, nieustannie wzrastała jej więź z cierpiącym Zbawicielem. Wszystkie cierpienia, także niezrozumienie, chętnie ofiarowywała w intencji Kościoła i Zgromadzenia, oraz grzeszników i dusze w czyśćcu cierpiące. Wieczystą profesję złożyła w Brzeziu nad Odrą w 1935r.
Zmarła w opinii świętości 18.05.1936r. w Brzeziu. Po śmierci została otoczona spontanicznym kultem wiernych.

Zarówno w kolejach życia Sługi Bożej S.M. Dulcissimy, jak i w zachowanych jej zapiskach współczesny chrześcijanin może odnaleźć wzór i zachętę do wierniejszego podążania za Chrystusem na tym miejscu, jakie wyznaczyła mu Opatrzność.